عامل های پشرفت این صنعت

امروزه به عقیده صاحبنظران حوزه های مختلف دانش مدیریت، عمده ترین عامل پیشرفت هر سازمان و هر سیستم، کیفیت در محصول می باشد. تجربه کشورهای پیشرفته معرف این واقعیت است که داشتن محصولات با کیفیت و تاکید بر کیفیت، عامل رشد و توسعه آن کشورها گردیده است، نه منابع طبیعی و مادی. هدف پژوهش تعیین مولفه های کیفیت بخشی صنعت چرم، تدوین الگوی مناسبی برای کیفیت بخشی صنعت چرم تبریز می باشد. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و روش نمونه گیری پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی سیستماتیک می باشد و 182 پرسشنامه برای آنالیز مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش ابتدا بر پایه مطالعات کتابخانه ای و جستجوی اینترنتی به بررسی مبانی نظری و پیشینه پژوهش در داخل و خارج اقدام و سپس با استفاده از نتایج حاصل از بررسی مجموعه ای از مولفه ها و شاخص های مربوط هر مولفه تدوین شده است. این مجموعه شامل چهار مولفه: پرورش دام زنده، کشتارگاه، شرایط حمل و نقل و دباغی می باشد.

مقدمه

کیفیت بخشی به محصول از عوامل پیشرفت و توسعه هر جامعه و سازمان های آن است. بی تردید رشد و بالندگی هر سازمانی وابسته به کیفیت بخشی به محصول آن سازمان می باشد، ولی صرف داشتن کیفیت، کافی و مورد قبول به نظر نمی رسد بلکه نحوه بدست آوردن مواد اولیه، استفاده بهینه از مواد اولیه، بهره وری، نگهداشت، ارزیابی و ارزشیابی عملکرد و به روز کردن علم و دانش و بازده محصول آنها مهم و با ارزش است. واحدهای تولیدی چرم از ارکان مهم جامعه به شمار می آیند که به سبب وظیفه و رسالتی که بر عهده این سازمان ها محول شده ضرورت بازنگری و ارائه الگویی مناسب با توجه به شرایط کنونی در خصوص کیفیت چرم دروضعیت فعلی جهت حصول نتایج مفید و اثربخش بیشتر احساس می شود و از سوی دیگر امروزه واحدهای تولیدی چرم بیشتر از سایر تولیدی ها و سازمان ها در مسیر تندباد تغییرات قرار گرفته اند و باید هرچه سریعتر خود را با این رشد پرشتاب هماهنگ نمایند و با هوشیاری کامل برای بالا بردن کیفیت محصولات خود بپردازند و متناسب با تغییرات سخت افزاری و نرم افزاری خود را به روز کنند و با جایگزین کردن فرهنگی که در آن ارزیابی و بازنگری فرآیندهای اجتماعی(به خصوص تصمیم گیری، برنامه ریزی و ارتباطات) عملی کاملا منطقی و عقلانی باشد و برای خلق تحولات سازنده در کیفیت بخشی به چرم باید به مدیران با گرایش های نوین دست یافت و کیفیت را از مواد ومنابع اولیه بهبود بخشید(نصیریان، 1387). صنعت چرم و پوست به گواه تاریخ سابقه ای پیش از ورود آریایی ها به ایران داشته و صنایعی که زمانی صاحب آوازه ای جهانی در زمینه تولید چرم بوده اند، در شرایط فعلی دوران رکود و از خود بیگانگی خود را تجربه می کنند. ده ها نام ماندگاربه جای مانده از صنعت چرم هر کدام حکایت مردانی است که آجر به آجر واحدهای صنعتی خود را روی هم نهادند تا پرچمی از سرافرازی و نمادی از توانمندی باشند اما این واحدها به جای آنکه توسعه روزافزون را شاهد باشند یک به یک به واحدهایی راکد و گورستان های صنعتی تبدیل می شوند

عوامل موثر بر کیفیت بخشی صنعت چرم

به طور كلي چرمسازي آميخته ايست از علم و هنر ،‌علم است به جهت به كارگيري از آخرين پديده هاي دانش فني ، ماشين آلات ، تركيب مواد ، آميختن رنگها و ساخت و توليد آن بر اساس علم و دانش ،هنر است به جهت استفاده از ذوق و سليقه در بكارگيري يافته هاي علمي در پرداخت هنرمندانه آن كه در صنایع دستی چرم این هنر متجلی می شود. امروزه صنعت چرمسازي از نقطه نظر زيست محيطي مهمترين مصرف كننده مواد زائد و فاسد شدني كشتارگاه هاي دام (گوشت به عنوان منبع اصلي پروتئين مورد نياز انسان ، از دام تامين مي شود) يعني پوست مي باشد كه در غير اين صورت اين مواد زائد (پوست فاسد شدني ) موجب آزاد شدن مقادير زيادي گاز دي اكسيد كربن در فضا مي شود كه موضوع بحث برانگيز بالارفتن دماي كره زمين را فراهم مي آورد. با توجه به اینکه زیر ساختهای کشور ما مبتنی بر دامپروری و تولید می باشد، براین اساس بخش دامپروری می تواند نقش اساسی در اقتصاد کشور ایفا نماید. پوست به عنوان یکی از اقلام دامپروری است که تبدیل به چرم می شود و می تواند در نیل به این هدف موثر واقع شود. جهت ارتقاء نقش چرم لازم است عواملی که در زمینه کیفیت پوست موثر هستند مورد بررسی قرار گیرد چرا که در این صورت می توان زمینه رقابت محصول چرم را با انواع خارجی آن فراهم آورد، از طرفی مصرف جامعه را به لباس، کیف ،کفش،مبل و روکش چرمی ماشینها سوق داد که هم از نظر تولیدات داخلی جوابگوی نیازهای مصرفی باشیم و هم از صادرات این محصول به خارج از کشور موجب افزایش صادرات غیر نفتی گردیم. پس برای رسیدن به موارد مذکور لازم است کیفیت درهمه جوانب از زمانی که دام به صورت زنده می باشد و زمان حمل آن برای کشتارو زمان سلاخی و نگهداری بعد از کشتار و نگهداری پوست و حمل آن برای دباغی و روشهای دباغی مد نظر واقع شود. در این تحقیق بیشتر، عوامل مدیریتی موثر بر کیفیت چرم مد نظر می باشدکه می توان با بررسی عوامل مزبور، زمینه لازم جهت ارتقاء کیفیت چرم را فراهم آورد. عوامل اقتصادی از قبیل رعایت کردن تمام استاندارهایی که برای نگهداری دام زنده، حمل و نقل دام زنده، روشهای سلاخی و دورگیری پوست، انبارهای نگهداری پوست، قرنطینه های لازم جهت حمل پوست ودر نهایت دباغی پوست می باشد و مواردی از این قبیل را نام برد و از عوامل مدیریتی می توان بر نظارت در روند اجرای موارد بالا و انطباق آنها با استانداردهای تعیین شده و همچنین استفاده از تکنولوژی های نوین از جمله ماشین آلات و بهره گیری از دانش های نوین در موارد بالا که همگی دست به دست هم داده تا چرمی با کیفیت داشته باشیم. همه در اینکه برای رشد و توسعه صنعت نیاز به برنامه ریزی مدون و منسجم با شناخت کامل از منابع و مصارف است اتفاق نظر دارند. متاسفانه صنعت چرم جزء صنایعی است که کمتر به آن توجه شده و صنعتگران هم به دلیل نداشتن انسجام و هماهنگی لازم از این مسئله غافل بوده اند، چرمسازان بیشتر درگیر مسائل روزمره و مقطعی شده و مسئولین و متولیان دولتی فراموش کرده اند که پوست به عنوان ماده اولیه صنعت چرمسازی و یکی از ثروتهای ملی کشور ارزش زیادی در آن نهفته است. واقعیت ماجرا این است که اگر چه متولیان عرصه سیاستگذاری برای صنعت کوتاهی کرده اند، اما در این بین چرمسازان نیز بی تقصیر نیستند، چون طی این همه سال هیچ وقت داشتن الگو و راهبرد کلان این صنعت جزء مطالبات جدی آنان نبود و نخواستند. در شرایطی که دنیا به سرعت در حال توسعه و دگرگونی است، اگر چه دیر به فکر تدوین الگوی اصولی و علمی برای رشد و توسعه چرم کشورمان افتاده ایم، اما اکنون در موقعیتی قرار داریم که می توان گفت که باز هم چندان دیر نیست.

بدین سبب ارائه الگویی مطلوب برای کیفیت بخشی صنعت چرم یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و تا زمانیکه این موضوع را تبیین نکنیم، حرکتهای مقطعی و موردی ما را به سر منزل مقصود نخواهد رساند. محورهای مهم اساسی برای ترسیم الگو را می توان بطور خلاصه زمینه هایی چون بازسازی و نوسازی کشتارگاهها، کارخانجات، دامپروری، نگهداری پوست و حمل و نقل آن، راه اندازی نظام فنی و حرفه ای و رشته دانشگاهی برای ارتقاء آموزش و کسب مهارت کارکنان واحدها و… دانست. و از آنجایی که هیچ الگویی برای کیفیت بخشی در این صنعت وجود ندارد، لذا هدف اصلی پژوهشگر دستیابی و تدوین الگوی برای کیفیت بخشی صنعت چرم است.

چرم سازی و به خصوص دامپروری یکی از مهمترین عوامل زیر بنائی اقتصادی و استقلال هر کشور محسوب می گردد. چراکه علاوه بر تامین گوشت و شیر مورد نیاز، اشتغال گروه کثیری از جمعیت در روستا ها را نیز فراهم می کند. بررسی وضعیت دامپروری در مناطق مختلف به منظور فراهم آوردن امکانات اشتغال، بهره برداری بهینه از منابع محلی، شناخت استعدادهای کشاورزی و اقتصادی، جلوگیری از مهاجرت بی رویه به شهرها، تضمین ارزش های اجتماعی، افزایش تولید و بهره وری، مشارکت موثر مردم در تصمیم گیری، حفظ تعادل اکولوژیکی و در نهایت توسعه پایدار و داشتن پوستی مناسب برای دباغی که از اهمیت بیشتری در دباغی برخورداراست، بسیار ضروری و لازم است. با توجه به تراکم بیولوژیکی بالای جمعیت و محدودیت شدید از نظر تعداد دام های زنده برنامه ریزی در جهت استفاده بهینه از امکانات محدود، از ضروریات دامپروری و صنعت چرم کشور می باشد. عوامل متعددی باعث می شوند تا در واحد سطح استفاده مطلوب به عمل نیاید. درجه حرارت، بارندگی، رطوبت، عوامل انسانی و مدیریتی، موقعیت جغرافیایی و… در افزایش و یا کاهش کیفیت پوست و درنهایت چرم تاثیر به سزایی دارند. عدم بهره برداری صحیح و منطقی از دام، پوست و در نهایت چرم به دلایل مختلف، لطمات شدیدی به اقتصاد این صنعت و در نتیجه به اقتصاد ملی وارد می آورد. جایگاه پوست و چرم در الگوی مصرف داخلی و عدم داشتن کیفیت خوب موجب می شود سالیانه مقدار زیادی کفش به طرق مختلف وارد کشور شود و یا به علت عدم رعایت استانداردهای لازم در سلاخی و نگهداری پوست هزینه های زیادی را بر جامعه تحمیل نموده و باعث بی کیفیتی چرم می شود. زمانی می توان به نقش چرم در اقتصاد جامعه تاکید نمود که متناسب با استانداردهای کیفی موجود بتواند زمینه بروز داشته باشد، از طرفی با توجه به بالا بودن مصرف چرم(برای کفش، کیف، مبلی و…) در جامعه، بالا بودن کیفیت چرم می تواند زمینه مصرف جامعه را به طرف محصول داخلی سوق دهد و با شناساندن جایگاه چرم در فرهنگ مصرفی جامعه، گامهای اساسی در جهت کمک به پیشرفت و توسعه کشور برداشت. اگر صنعت چرم بتواند جایگاه واقعی خود را هم قبل از تولید و هم زمان دباغی و هم بعد از تبدیل به چرم در جامعه پیدا کند می تواند در زمینه های مختلف از جمله اشتغال، جلوگیری از خروج بی رویه ارز از مملکت و مواردی از این قبیل به اقتصاد و جامعه کمک کند. در نتیجه همه کسانی که در امر پرورش دام، نگهداری دام، امور کشتارگاه ها، نگهداری پوست، حمل و نقل پوست، کارخانه های چرم سازی مشغول هستند با رعایت اصول اصلی و اساسی این الگو شرایطی را برای تولید چرمی مرغوب و با کیفیت را فراهم می سازند که توان رقابت با رقبای خارجی را فراهم می سازد.

یافته‌هاي پژوهش

ماری

جامعه آماری این پژوهش عبارتند ازاساتید رشته های مدیریت اجرائی، صنعتی دانشگاه های تبریز و کارشناسان چرم چرمشهر تبریز می باشند که به شرح جدول شماره 1 عبارتند از:

جدول (1): ترکیب اعضای جامعه آماری به تفکیک گروه ها

حجم نمونه در این تحقیق با توجه به تعداد و حجم جامعه آماری که برابر(نفر 200=N) است. طبق جدول مورگان حجم نمونه (نفر 182= S) تعیین شده است.

برای اجرای پژوهش و جمع آوری اطلاعات از دو پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است پرسش نامه اول در ارتباط با مولفه های کیفیت بخشی به صنعت چرم و شاخص های آن تنظیم گردیده و پرسش نامه دوم در ارتباط با فلسفه اهداف، مبانی نظری، مراحل اجرائی، نظام ارزشیابی و بازخورد می باشد.

با توجه به ادبیات تحقیق و چهار مولفه مستخرجه از آن به شرح: پرورش دام زنده، کشتارگاه، شرایط حمل و نقل و دباغی که از آن استخراج گردید. پرسشنامه اول دارای 49 گویه و پرسشنامه دوم دارای 29 سوال می باشد.

در تهیه پرسشنامه ها سعی شده است با مطالعه دقیق متون مختلف و استفاده از نظرات متخصصین و اساتید راهنما و مشاورین، شاخص های مربوط به هریک از مولفه های تحقیق استخراج و پرسش هایی طرح شود که بتوانند سوال های مربوطه را بسنجند تا به این ترتیب دارای روایی باشد.

ضریب پایایی، آلفای کرونباخ برای سوال های مربوط به مولفه های پرورش دام زنده برابر 8855/0 = α ،برای مولفه های کشتارگاه برابر 8623/0= α، برای مولفه های شرایط حمل ونقل برابر 8623/0 = α وبرای سوال های مربوط به مولفه های دباغی برابر 8983/0=α بدست آمده اند.

یافته ها و الگوی پیشنهادی

سئوال 1- مولفه های الگوی کیفیت بخشی صنعت چرم کدام ها هستند؟

با توجه به نتایج تحلیل آماری مولفه های مذکور و شاخص های لحاظ شده برای هر مولفه و نتایج آزمون انجام شده بیانگر تایید هر چهار مولفه و شاخص های در نظر گرفته شده است. زیرا میانگین کل بدست آمده برای هر کدام از مولفه های پرورش دام زنده (02/83)، کشتارگاه (58/70)، شرایط حمل و نقل (81/78) و دباغی (69/76) می باشد. لذا می توان نتیجه گرفت که هر چهار مولفه چارچوب کیفیت بخشی از مولفه های مهم کیفیت بخشی به صنعت چرم محسوب می شود.

سئوال 2- بر اساس مولفه های مذکور چه الگویی را می توان برای کیفیت بخشی صنعت چرم ارائه داد؟

الگویی برای کیفیت بخشی صنعت چرم تبریز(K.B.D.)

بر پایه مبانی نظری و پیشینه پژوهش پیش نویس الگوی مشتمل بر چهار مولفه برای کیفیت بخشی صنعت چرم که شامل پرورش دام زنده، کشتارگاه، شرایط حمل و نقل ودباغی هستند.

نتیجه

الگوی پیشنهادی کیفیت بخشی به صنعت چرم با استفاده 4 مولفه استخراجی از مبانی نظری و پیشینه تجربی، و مولفه شامل فلسفه و اهداف، مبانی نظری، مراحل اجرایی الگوی در پرسشنامه گنجانده شد، پس از جمع آوری داده ها و تجزیه و تحلیل آنها، مولفه های فلسفه و اهداف، مبانی نظری الگو پیشنهادی مورد تائید قرار گرفتند و مراحل اجرایی و نظام ارزشیابی بازخورد جزء محدودیت های تحقیق قرار گرفتند. همچنین 4 مولفه چارچوب ادراکی و 35 متغیر آنها به شرح ذیل مورد تائید قرا گرفتند:

1- مولفه های پرورش دام زنده: این مولفه شامل جلوگیری از خراشیدگی و اثرات ضربه، جلوگیری از عوارض حاصله از چراگاه، جلوگیری از عوارض حاصله از آرایش و پشم، جلوگیری از عوارض حاصله از علامتگذاری، رعایت بهداشت دام از جمله شستشو دام، بهبود سالنهای نگهداری، واکسیناسون به موقع، حفاظت از انگلها، تغذیه مناسب می باشد و این مولفه با واریانس تبیین شده (02/83) مورد تایید قرار گرفت و 9 متغیر آن تائید و این مولفه در رتبه اول از 4 مولفه پیشنهادی الگو قرار گرفت. به نظر پژوهشگر بدون توجه به پرورش و نگهداری دام زنده کیفیت بخشی به چرم امری محال می باشد.

2- مولفه های شرایط حمل ونقل: این مولفه شامل پوست بایدعاری از هرگونه مواد، محتویات، فضولات دام، خون آبه، استفاده از مواد نگهدارنده در صورت طولانی بودن زمان حمل، استفاده از کانتیرهای یخچال دار در فصول گرم، حمل پوست بعد از حداقل یک هفته نمک سود شدن، رعایت کلیه موارد برای جلوگیری از صدمه زدن به پوست در بارگیری و تخلیه پوست، استفاده ماشین های مخصوص حمل پوست می باشد، و این مولفه با واریانس تبیین شده (81/78) مورد تائید قرار گرفت، و 6 متغیر آن تائید و این مولفه از نظر رتبه بندی در رتبه دوم از 4 مولفه پیشنهادی الگو قرار گرفت.

3- مولفه های دباغی: شامل خیساندن، موزدائی و آهک زنی، لش زنی، اشبالت آهکی، آهک زدایی، آنزیم دادن، اسیدی کردن، دباغی کرومی، تعیین ضخامت دلخواه، دباغی مجدد، رنگ کاری و روغن کاری، خشک کردن پوست، رنگرزی چرم می باشد و این مولفه با واریانس تبیین شده (69/76) مورد تائید قرار گرفت وهر 11 متغیر آن مورد تائید قرار گرفت و در رتبه سوم از بین 4 مولفه قرار گرفت. از نظر پژوهشگر علت تائید همه متغیرهای مولفه مذکور این است که ملاک و استانداردها به شکل صحیح در امر ارزشیابی دباغی رعایت شده است.

4- مولفه کشتارگاه: این مولفه شامل استفاده از وسایل سلاخی استاندارد، رعایت نظافت وبهداشت کامل و سم پاشی محیط، دور گیری درست پوست، شستشوی کامل پوست قبل از نمک زدن، استفاده از نمک خالص، کنترل صحیح بر نمک زدن و روش نگهداری بعد آن، سورت بندی پوست، استاندارد کردن انبارهای پوست، تلاش برای استفاده بهینه از ضایعات و امعاء و احشاء می باشد و با واریانس تبیین شده (58/70) مورد تائید قرار گرفت و همه 9 متغیر آن مورد تائید قرار گرفت و این مولفه در رتبه چهارم از 4 مولفه پیشنهادی الگو قرار گرفت .

پیشنهاد

1- نیاز به کیفیت بخشی صنعت چرم در حال حاضر يكي از رويكردهايي است كه صنايع مرتبط با صنعت چرم را نیزباید تحت تاثیر خود قرار دهد . بخشي از سهم کیفیت بخشی صنعت چرم به کیفیت بخشی صنعت پوست خام و مواد اولیه شیمیایی مورد مصرف در صنعت چرم مرتبط است كه پوست خام بخش اعظمی از اين گستره وسيع مي باشد. لذا با توجه به این موارد در وحله اول تلاش برای داشتن پوست خام و مواد اولیه شیمیایی در سطح جهانی از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد و در وحله دوم با به روز نمودن مراکز تولید چرم و مراحل تولید راهیابی برای جهانی سازی در صنعت چرم با سهولت بسیار زیاد انجام می پذیرد. برای داشتن پوست و مواد اولیه شیمیایی در سطح به روز جهانی باید همکاری بیشتر نهاد ها و سازمان هایی مانند جهادکشاورزی، اداره دامپزشکی، امور کشتارگاه ها، اتحادیه صنعت پوست، پتروشیمی، تولید کنندگان مواد اولیه شمیایی برای صنعت چرم، گمرگ، شهرداری و محیط زیست مد نظر باشند و در وحله دوم صنعت کفش و سراجی و دیگر صنایعی که به نحوی از چرم طبیعی استفاده می کنند را شامل می شود که با به روز کردن محصولات خود در سطح جهانی گامی اساسی برای کیفیت بخشی و جهانی کردن محصولات چرمی برداشته شود. در این راستا پیشنهاد می شود که با جلوگیری از خراشیدگی و اثرات ضربه، جلوگیری از عوارض حاصله از چراگاه، جلوگیری از عوارض حاصله از آرایش و پشم، جلوگیری از عوارض حاصله از علامتگذاری، رعایت بهداشت دام از جمله شستشو دام، بهبود سالنهای نگهداری، واکسیناسون به موقع، حفاظت از انگلها، تغذیه مناسب راه های مناسب مشخص شده و شفاف شود که در دامداریها چه کسانی و با چه مهارتهای و تخصص هایی خدمت کنند تا اولا گوشتی خوب داشته باشیم و در نتیجه پوستی سالم و با کیفیت برای تولید چرم ارائه کنیم ودر بخش شرایط حمل ونقل به پوست بایدعاری از هرگونه مواد، محتویات، فضولات دام، خون آبه، استفاده از مواد نگهدارنده در صورت طولانی بودن زمان حمل، استفاده از کانتیرهای یخچال دار در فصول گرم، حمل پوست بعد از حداقل یک هفته نمک سود شدن، رعایت کلیه موارد برای جلوگیری از صدمه زدن به پوست در بارگیری و تخلیه پوست، استفاده ماشین های مخصوص حمل پوست توجه ویژه شود و نظام پیشنهادات در شورای چرمسازان و شهرک خصوصی چرم استقرار گردد. در بحث کشتارگاه اگر توجه ویژه ای به استاندارد ها و شرایطی که باید رعایت شوند انجام گیرد پوستهایی با کیفیت و بدون عیب به دست چرم ساز می رسد که با امر دباغی را با مشکل مواجه نمی سازد. در امر دباغی با استفاده از تکنولوژی روز و استفاده از تجربیات گذشتگان و متخصصان با تجربه و با به روز کردن تمام موارد در تولید چرم با شرط داشتن پوستی مناسب زمینه ای برای رقابت با کشورهای مطرح و صاحب نام چرم در کل دنیا مهیا می شود.

دكتر محمد دباغي صدر
دكتراي مديريت استراتژيك، تبريز، ايران
رئیس هئیت مدیره چرمسازی صدرا
E-mail: mdsadr@yahoo.com

منابع:

– احمدی بهزاد و سامی سعید (1366)، شیمی پوست و چرم، انتشارات محیط

– احمدی، سیاوش (1369)، تکنولوژی چرم ، نشر موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران

– بازرگانی نیا، معصومه (1381) اثر جهانی شدن بر صنایع نساجی، پوشاک و چرم طی دوره 78-1358

– پهلوانی، عطاء علی(1377) تحقیقی با عنوان بررسی صادرات محصولات چرمی سبک و ارائه راه کارهای مناسب برای بهبود

– حوری، امیر(1376) تحقیقی با عنوان استراتژی توسعه الگوی مکان یابی صنعت پوست و چرم

– خاكي غلامرضا(1385) ، مقاله” پارادوكس نظم و آشفتگي اصلي ترين چالش مديريت هنري”، سمينار مديريت هنري ،

– داهی علی (1359)، از پوست تا چرم، نشر مرکز تحقیقات و کارآموزی کفش ملی

– غالبی، محمد(1384) تحقیقی با عنوان بررسی مزیت نسبی و اولویت بندی بازارهای هدف صادرات صنایع پوست و چرم ایران

– فقیه نصیری مرجان(1373) تحقیقی با عنوان مزیتهای نسبی کشور در صنعت چرمسازی