راز بقا در صنعت چرم

صنعت چرم و راز بقا آن - دباغی و ساخت در صنعت جرم ایران - صنایع چرم دلیر
تا همین چندی پیش در صنعت چرم اگر یک دباغی همه کارهایش را خودش انجام میداد و روی همه امور کنترل خوبی داشت یک دباغی خوب قلمداد میشد.

اما زمانه عوض شده و این کارها دیگر در صنعت چرم کافی نیست. برای بهبود در کارها، اعم از امور اجتماعی، زیست محیطی و هر حوزه دیگری که به چرخه تولید چرم مربوط میشود، دباغها باید درک درستی از هر مرحله از کارشان داشته باشند؛ مثلا از مواد خام اساسی گرفته تا فرصتهای بازیافت را باید به درستی بشناسند.

چرا وضع فرق کرده است؟ دباغ ها چه فاکتورهای جدیدی را باید مد نظر قرار دهند؟ و دبا غهایی که تغییرات جدید را میپذیرند چه فرصتهایی در صنعت چرم پیش رو دارند؟

چرا تغییرات به وجود آمده اند؟

تغییراتی که امروزه در صنعت چرم میبینیم طی 50 سال اخیر حاصل شده است. بدون تردید انقلاب صنعتی منجر به تحولات عظیمی در زندگی بشر طی قرون اخیر شده است اما زمان زیادی نیز لازم بود تا تاثیرات منفی آن شناخته شود.

در 50 سال گذشته آگاهی افراد بیشتر و منجر به کاهش آلودگی هوا و مواد آلاینده و مضر شده است. این آگاهی در یک دهه گذشته نمود بارزی داشته است و همه به این باور رسید هایم که امکان دارد زیانهایی که ما وارد میکنیم نسلهای آینده را هم تحت تاثیر قرار داده و استانداردهای زندگی آنها را هم کاهش دهد.

برخی حتی در سطوح بالای مدیریتی این تاثیرات مخرب را انکار میکنند اما آنان افرادی هستند که روز به روز منزویتر میشوند. با توجه به بالا رفتن آگاهیهای عمومی و فعالیتهای انجمنهای مردم نهاد و حجم زیاد اطلاعاتی که در رسانه های اجتماعی منتشر میشود این تاثیرات مخرب به دغدغه مصرف کنندگان هم تبدیل شده است.

بیشتر برندهایی که با دباغها در ارتباط هستند نیاز دارند که در زمینه های اجتماعی و زیست محیطی برندهایی فعال و سازگار با دغدغه های مردم شناخته شوند.

دباغهایی که همگام با پیشرفتهای اجتماعی و زیست محیطی حرکت میکنند از چشم اندازهای تجاری خوبی برخوردار هستند. البته نگرانی هایی درباره بالا رفتن هزینه ها وجود دارد اما واقعیت این است که بسیاری از این تغییرات ضروری باعث صرفه جویی در هزینه ها نیز میشود و مصرف کنندگان آگاه هم آمادگی بیشتری برای پرداخت پول بیشتر و خرید محصولات بهتر دارند.

هر کسی به این گفته شک دارد بهتر است نگاهی به آنچه که غذای ارگانیک نامیده می شود بیندازد. غذای ارگانیک در سراسر جهان توسعه یافته جایگزین را هها و محصولات ارزانتر شده است.

حوزه های پیشرفت در چرخه تولید چرم

یکی از دغدغه های بسیاری از برندها تامین منابع مواد خام است. برندها می خواهند بدانند آیا پوست های خام یکه از منابع مختلف به دست آورده اند با استاندارهای زیست محیطی و حقوق حیوانات مطابقت دارد؟

در این زمینه پیشرفت های زیادی حاصل شده است. اطلاعات ضروری در اختیار دبا غها قرار می گیرد و سیستم هایی برای انتقال اطلاعات از دباغی ها به برندها و مصرف کنندگان ایجاد شده است. در بعضی زمینه های این اطلاعات کشتارگاه ها را هم در بر می گیرد اما لازم است که مزارع و دامداری ها را نیز شامل شود.

نگرانی ها بابت مواد خام فقط به پوست مربوط نمی شود بلکه این دغدغه ها در مورد مواد شیمیایی، آب و انرژی هم وجود دارد. یکی از مسائل این است که تولیدکنندگان شیمیایی نمی خواهند فرایند و تمام مواد تشکیل دهنده محصولات خود را فاش کنند.

آنها این موارد را جزو حقوق مالکیت محسوب می کنند. شاید راه حل این مشکل این باشد که نهاد مستقل متولی صدور مجوز شوند و تایید کنند یک شرکت های شیمیایی استانداردهای لازم را رعایت کرده اند.

در مورد آب و انرژی هم باید کاملا روشن باشد که دباغی ها آنها را از چه منابعی تامین می کنند. شاید در کشورهای در حال توسعه این موضوع دشوار باشد.

برای نمونه، تاثیر دباغی ها بر منابع آبی هنوز مشخص نیست و اطلاعاتی درباره آنها جمع آوری نشده است.

یکی از موضوعات مورد بحث در پایداری منابع، دسترسی منطقه ای است. صنعت چرم بیش از گذشته جهانی شده است اما قطعا برخی برندها فرصت هایی دارند تا به منابع منطقه ای رجوع کنند.

در عین حال، باید فرصت هایی خلق کرد تا تاثیرات و موانع حمل و نقل کاهش پیدا کند و کشورهای منبع یا تامین کننده خود را با استانداردهای زیست محیطی کشورها یا برندهای مقصد هماهنگ کنند.

اینجا هدف این نیست که عملکرد دباغی ها بررسی شود بلکه هدف بررسی فاکتورهایی است که خارج از کنترل آنها قرار دارد.

با این حال یک فاکتور در داخل دباغی ها هست که باید به آن پرداخت. در گذشته اهمیتی نداشت که سرنوشت یک تکه چرم چه خواهد شد و سر از کجا درخواهد آورد.

اما امروز سرنوشت آن از ابتدا تا آنها اهمیت پیدا کرده است. به عبارت دیگر، تمام مواد به کار رفته در کفش، مبل و چیزهای دیگر پس از پایان عمرشان نباید به زباله دان سپرده شود بلکه باید به عنوان مواد خام برای محصولات دیگر بازیافت شده و به کار برود.

اگر چه این روند از اختیار دباغی ها خارج است اما آنها می توانند مواد شیمیایی در تولید چرم را با دقت بیشتری به کار برده تا تاثیر منفی در ماهیت چرم نداشته و بتوان آن را برای محصولات دیگر بازیافت کرد.

بسیاری از دباغ یها با برندها همکاری می کنند تا چرم مناسبی به منظور بازیافت و استفاده در محصولات دیگر تولید کنند.

فاکتور مهم دیگر استفاده دباغی ها از فناوری های موجود برای تولید چرم های سبک است. این نوع چرم مزیت های زیادی دارد و در ساخت صندلی های هواپیما کاربرد بیشتری دارد.

همچنین هر تولیدکننده خودرو امیدوار است بتواند وسایط نقلیه سبک تری تولید کند. برای چنین تولیدکننده هایی کاهش دهد, حتی یک گرم وزن خودرو اهمیت فراوانی دارد.

همچنین استفاده از چرم سبک در خودرو و هواپیما موجب می شود تا حمل و نقل و ترابری با سوخت کمتری انجام شود و در مصرف سوخت صرفه جویی شود.

برندها در تلاش برای یافتن راه حل ها و محصولات پایدار همچنان به دنبال جایگزین هایی برای چرم هستند.

صنعت چرم باید از این موضوع آگاه باشد و با اقدامات حساب شده عملکردی منطقی داشته باشد. علاوه بر این نیاز است تا با آموزش و قانون گذاری استاندارهای تولید و استفاده از چرم در صنعت چرم سراسر دنیا بهبود پیدا کند و از آن استفاده مناسب و درست بشود.

صنعت چرم و راز بقا آن - دباغی و ساخت در صنعت جرم ایران - صنایع چرم دلیر
فرصت های پایدار

مشتریانی هستند که تمایل دارند بدون توجه به قیمت ها از محصولاتی با دوام و تولید شده با فناوری های روز استفاده کنند. کسان دیگری هستند که هرگز به این رویکرد علاقه نداشته و ندارند.

اما اکثریت بزرگی از مردم در حد وسط این دو گروه قرار دارند. آنان را قبل از آنکه تصمیم به خرید بگیرند باید ترغیب کرد و فواید محصولات را برایشان توضیح داد.

دیگر زمان آن گذشته است که در خفا و به طور پنهانی کار کرد بلکه دباغی ها باید آشکارا نشان دهند که در حال انجام کار درست هستند و خریداران را نیز از فواید کار و محصولاتشان مطلع کنند.

حرکت به سوی آینده ای پربارتر فرصت های بیشتری هم ایجاد می کند اما باید به یاد داشت که مزایا و امتیازات هر محصولی محدودیت هایی نیز دارد.

هنوز بحث بر سر اینکه آیا پوست خام جزو محصولات فرعی صنایع لبنی است ادامه دارد اما فارغ از نتیجه نهایی این مباحثه، استفاده از محصولات طبیعی سازگاری بیشتری با دنیای امروز خواهد داشت.

لذا به هنگام اشاعه استفاده از چرم باید این نکته مهم را به خاطر داشت. بسیاری از برندهای برتر دنیا می خواهند به استفاده از چرم ادامه دهند و حتی بر میزان آن بیفزایند.

بنابراین، نفع صنعت چرم در این است که تا به دباغ ها کمک کند نیازهای امروزی مردم و برندها را تامین کنند.

به منظور رفع نگرانی برندها نظارت های بیشتری بر فعالیت های چرخه تولید چرم صورت می گیرد. به همین دلیل دباغی ها با استانداردهای متناقضی روبه رو می شوند و باید نیازهای متفاوت مشتریان را پاسخ بدهند.

این شاید تهدیدی برای این صنعت چرم باشد. اما فرصت اینجاست که دباغی ها و برندها می توانند در یک همکاری نزدیک به استانداردهایی دست پیدا کنند که برای طیف وسیعی از مشتریان مناسب خواهد بود.

در دهه های اخیر چرم جابجایی گسترده ای را میان کشورهای در حال توسعه یافته و در حال توسعه تجربه کرده است. به طور قطع، استانداردهای جدید منجر به فرایندی می شود که طی آن تولیدکنندگان چرم مجبور می شوند استانداردهای زیست محیطی و اجتماعی را مراعات کنند.

این عرصه جدید دارای تهدیدهایی است که ممکن است برای بعضی دیگر یک فرصت بسیار خوب باشد.

در این میان نیز صنایع چرم دلیر با سابقه ی بیش از نیم قرن تجربه و پیشگام در فن آوری و ارتقاء چرم در صنعت چرم ایران در این راه پیشقدم شده و محصولات جدید خود را در حال اراِئه به بازار فروش می باشد.

نظرات

3/5

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *