در سالهای اخیر صنعت چرم در حال احیای اعتبار گذشته خود بوده است.
چرم نه تنها در عرصه مد بلکه در بسیاری زمینه های دیگر همچون کالاهای لوکس غیر البسهای بازگشت خوبی داشته که به نفع طبیعت نیز بوده است. چرم همچنان یکی از محبوب ترین گزینه ها در قسمتهای داخلی خودروهاست اما این ماده تحت فشار و بررسی های شدید قرار دارد.
مصرف کنندگان منتقد و کسانی که برای حفاظت از حقوق حیوانات کارزارهای مختلف به راه انداخته اند نیرویی هستند که محبوبیت چرم را هدف قرار داده و وجه های منفی برای آن ایجاد کرده اند. اگر چه استدلالهای آنها همیشه موجه و قابل قبول نبوده اما می توان از یک منظر دیگر به این دیدگاه انتقادی نگاه کرده و مساله شفافیت را در آن مورد توجه قرار داد.
صنعت چرم خصوصا آن بخشی که در حوزه تولید چرم خودرو فعالیت می کند به شدت تلاش کرده است تا کار خود را به خوبی انجام داده و با شفافیت عمل کرده و تولیدات با کیفیتی ارائه دهد که حتی از استانداردهای فعلی نیز بالاتر است.
اما با توجه به افزایش تقاضای جهانی برای دسترسی به دانش و اطلاعات و لزوم آگاهی از منشاء مواد و محصولات لازم است که شفافیت بیشتری در صنعت چرم وجود داشته باشد، خصوصا در رابطه با منشاء چرم و محل تولید آن
تمام دام هایی که در دنیا برای تولید محصولات غذایی پرورش می یابند میلیاردها راس است. این یک واقعیت جالب است که مصرف گوشت در حال رشد است و تمایل به آن طی نیم قرن گذشته بیش از دو برابر شده است. این آمار در شرایطی است که روندهای تازه و متفاوتی در عرصه سلامت و تغذیه به وجود آمده اما علاقه به گوشت رو به رشد بوده است.
چرم پیوندی آشکار و ناگسستنی با صنعت گوشت دارد و یکی از مهمترین محصولات فرعی آن است. به طور کلی، ۹۵ درصد از قسمتهای حیوانات ذبح شده به طرز موثری مورد استفاده قرار می گیرد. پوست یکی از مهمترین این قسمت هاست که در نهایت تبدیل به چرم می شود.
صددرصد اجزا و قسمتهای حیواناتی که در راستای بهره گیری از پوست آنها برای صنعت چرم خودرو ذبح می شود، مورد استفاده قرار می گیرند.
اساسا این حیوانات برای به مصرف رسیدن گوشتشان ذبح می شوند. این بدان معنی است که وابستگی صنعت چرم به صنعت گوشت یک خیابان یک طرفه ایجاد کرده است. جالب آنکه بیشتر مصرف کنندگان از گوشت استفاده می کنند اما از سایر محصولات فرعی این صنعت پرهیز می کنند. تجهیزات اداری
در نتیجه، ممکن است بخش های زیادی از حیوانات ذبح شده به مصارف درست نرسد یا اصلا به ماده و محصول فرعی تبدیل نشود.
یک نکته منفی در این میان آن است که سلاخیهای عمدتا به منافع اقتصادی تر دارند و تلاش می کنند هزینه ها را پایین نگه دارند. به همین دلیل، از صرف هزینه های بیشتر برای تولید محصولات فرعی خودداری کرده و پوست حیوانات را به گورستان ضایعات و زباله دان می سپارند. این هدر دادن یک محصول کاربری است و همه می دانیم که می توان تقریبا از همه بخش های حیوانات زبح شده استفاده کرد.
امروزه مصرف کنندگان به هنگام انتخاب و خرید محصولاتی که برای خوردن و مصارف دیگر به آنها نیاز دارند، دغدغه های خود در مورد مسائل زیست محیطی را دخیل کرده و بر اساس آن دست به انتخاب می زنند. به نظر می رسد انتخاب های آنها عمدتا ناشی از احساسات باشد نه از روی دانش و آگاهی. اما آیا جایگزین هایی که برای چرم واقعی مطرح شده صرفا یک احساس و تمایل زودگذر است؟
تسلا که یکی از بازیگران بزرگ در بازار خودرو به شمار می آید در خصوص مواد مورد استفاده در محصولاتش موضع گیری هایی دارد. «آیلان ماسک» مدیر این شرکت خواهان تولید خودرویی است که همه چیز آن گیاهی باشد. اما آیا تاکنون به این فکر کرده ایم که منظور از این خواسته چیست؟ متاسفانه بسیاری از اوقات در مورد این مسائل تامل نمی کنیم. محصولات زیادی وجود دارد که در آنها موادی برگرفته از طبیعت به کار رفته است و ممکن است در آنها از چوب پنبه، برگ آناناس، پوست سیب و سایر موادی از این دست استفاده شده باشد. اما هر یک از این مواد تاثیراتی بر محیط زیست دارد.
بخش زیادی از بازاریابی این محصولات بر این اساس صورت گرفته که اینها موادی جایگزین چرم طبیعی هستند. این مواد از پی وی سی و همچنین پلی اورتان ساخته می شود. اینها مواد جدیدی نیستند و دهه هاست که از آنها استفاده میشود. به ندرت می توان آنها را مواد پایدار و دوستدار محیط زیست نامید.
از همین رو است که مواد طبیعی مانند چرم همچنان جذابیت دارند. نکته ای باید به یاد داشت این است که مواد پایدار به کمک تازه ترین فناوری های سبز تولید می شوند. برخی مشتریان ترجیح می دهند به منظور کاهش هزینه های خرید محصولاتی را خریداری کنند که در آنها پی وی سی یا پلی اورتان به کار رفته است.
محصولات چرمی هر چند گرانتر است اما یک انتخاب پایدارتر به شمار می آید که به راحتی در دسترس است. به دلیل افزایش تقاضا برای گوشت, پوست زیادی وجود دارد و می توان آن را به راحتی به چرم تبدیل کرد. صنعت چرم تلاش کرده است تا در دهه های اخیر صفحه جدیدی باز کرده و در قبال مسائل زیست محیطی مسئولیت هایی را بپذیرد.
مصرف کنندگانی که خود را در قبال محیط زیست مسئول می دانند و برای حفظ آن تلاش می کنند نه تنها در تغذیه خود تجدید نظر کرده و به گیاه خواری روی آورده اند، بلکه در پوشش خود نیز تجدید نظر کرده و از پوشیدن محصولاتی که از پوست حیوانات تولید شده است، خودداری می کنند. برخی از آنها به محصولات مصنوعی یا جایگزین های طبیعی روی آورده اند.
این محصولات به طور کلی به چرم وگان یا گیاهی معروف شده است. حتی شرکت تسلا قرار است یک خودروی «کاملا وگان» معرفی کند. این جایگزین های چرم ارزان تر هستند. اما سوال این است که آیا این محصولات برای کره زمین بهتر و سودمندتر هستند؟
گاهی کلمات ضدونقیضی در کنار هم به کار می روند که در واقع به محصولات متنوعی اشاره دارند. در تولید چرم وگان به جای آنکه از پوست خام گاو و گوسفند استفاده شود با پی وی سی و پلی اورتان ساخته می شود. اما جایگزین های دیگری برای مواد وجود دارد که از میان آنها می توان به چوب پنبه، پوست درختان، برگ آناناس یا پوست سیب اشاره کرد.
تولید کنندگان این جایگزین ها می گویند که محصولاتشان با چرم طبیعیی برابری می کند و مشابه آن است. اما این محصولات یا چرم وگان بر خلاف چرم طبیعی به مرور زمان مرغوبیت بیشتری پیدا نمی کند و مضر هستند.
محصولاتی مشابه چرم که تولید آنها عذاب و اذیتی برای حیوانات ایجاد نمی کند مقبولیت زیادی یافته است. بخصوص در میان جوانان کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس. دغدغه های زیست محیطی باعث شده است تا خرید گوشت های جایگزین گوشت واقعی مشتریان زیادی پیدا کند.
به نظر می رسد در کشورهایی مانند آمریکا گرایش به خرید این محصولات افزایش یافته باشد. این روند تا حدی ناشی از کمپینی است که در صنعت مد به راه افتاده و شرکت ها نیز از آن حمایت می کنند. طی نیمه اول سال ۲۰۱۸ و در طول مدت مشابه آن در سال ۲۰۱۹ عرضه محصولات تولید شده از چرم وگان در آمریکا ۵۴ درصد افزایش یافته و در انگلیس بیش از دو برابر شده است.
تقاضا برای چرم وگان در صنعت کفش بسیار بالاتر از سایر بخش هاست. آمریکایی ها تمایل دارند کفشهایشان از محصولاتی تولید شده باشد که ردی از پوست حیوانات در آنها نباشد.اما این گرایش در میان آمریکایی ها در حال کاهش است.
این روند پس از آن شدت گرفت که تسلا از سهامداران و شرکت های همکار خود خواست تا در این مسیر پا بگذارند و وگان شوند. طبق گزارشی که Grand View Research احتمال می رود که صنعت کفش و خودرو دو محرکه اصلی برای گسترش استفاده چرم وگان و افزایش تقاضای جهانی در این زمینه باشند.
انتظار می رود که این تمایل سالانه هفت درصد را تجربه کرده و در سال ۲۰۲۵ حجم معاملات چرم وگان به ۴۵ میلیارد دلار برسد. این در حالی است که پیش بینی می شود تا آن زمان چرم طبیعی 1۹۵٫۴ میلیارد دلاری افزایش داشته باشد.
جایگزین های مبتنی بر پلاستیک که برای چرم طبیعی معرفی شده اند غالبا ارزان تر هستند. حتی نگهداری آنها نیز راحت تر است. به همین دلیل است که خودرو سازان به آن علاقه نشان داده اند.
چرم وگان از مواد ارگانیک مانند برگ آناناس ساخته می شود و هزینه تولید آن بستر ار جایگزین های مصنوعی است اما در هر صورت از چرم طبیعی ارزان تر هستند. در عین حال، تردیدهایی درباره دوام چرم وگان وجود دارد. این نوع چرم نازکتر از جرم طبیعی است. چرم طبیعی می توانند سال های طولانی دوام و ماندگاری داشته باشد.
اما هر ارزانی بی حکمت نیست.
سخت بتوان گفت که پلاستیک دوست محيط زيست است پی وی سی که کاربرد وسیعی دارد، دیوکسین آزاد می کند که این ماده ای خطرناک در فضاهای بسته است، بخصوص که اگر آتش سوزی رخ دهد. اما چرم های وگان مانند پیناتکس (ساخته شده از برگ آناناس) و اپیل (ساخته شده از پوست سیب) می تواند به کود تبدیل شود.
نکته دیگر آنکه چرم مصنوعی اغلب از نفت ساخته میشود اما چرم سنتی یک محصول فرعی صنعت گوشت است که در صورت بلااستفاده ماندن پوست، به زباله دان انداخته می شود.
خیر، اما چرمهای دیگری که ارانه شده محصول ابتکارات جدید است. این نوع چرمها نزد کسانی محبوبیت یافته که مصرف گوشت را کاهش داده اند. از سوی دیگر، شرکتهای که سعی دارند محصولاتی برای عموم تولید کنند می گویند هدف آنها این است که موادی قابل دسترس برای همگان تولید کرده که پایدار نیز باشد که متاسفانه نیست.
تقاضا برای گوشت قرمز در آمریکا به شدت بالا رفته و رکورد زده است. به همین دلیل، عرضه و انبار پوست خام افزایش چشمگیری نشان می دهد. این بدان معنی است که بخش زیادی از آن هدر رفته و حتی راهی گورستان ضایعات و زباله دان ها می شود، فعالان عرصه چرم ابن وضعیت را (غیرقابل تصور) خوانده اند. از سوی دیگر احتمال ضایعات و هدر رفت مواد در صنعت چرم بالاست زیرا پوستهای خام به دلیل نواقص که پیدا می کنند، استاندارد لازم برای تبدیل به چرم را پیدا نمی کنند.
